Charline Tyberghein •• Dennis Tyfus // Elly Strik & Koen Theys
Affiniteiten#3
14.03.2021 — 25.04.2021
Met betrekking tot nieuwe Corona restricties: gelieve ons een mail te sturen naar info@llspaleis.be om uw komst aan te kondigen, wij blijven geopend volgens reguliere openingsuren.
In regards to the new Corona restrictions: please send us an email to info@llspaleis.be to announce your visit, we are open on regular opening hours.
Op 25 April 2021: lancering registratie/documentaire over Dennis Tyfus’ “No Choice Tattoos”.
On Sunday, April 25th release registration/documentary on Dennis Tyfus’ ‘No Choice Tattoos’.
[NL]
Affiniteiten#3 is de derde editie van het jaarlijks terugkerende tentoonstellingsproject over kunstenaarskoppels die samen leven maar niet samen werken. Met deze reeks wil LLS Paleis de Belgische kunst bekijken door het prisma van de liefdestandem en artistieke resonanties onderzoeken en tonen. De tentoonstelling tracht een antwoord te geven op vragen als: In welke werken ervaren ze hun artistieke ontmoeting het meest expliciet? Is er een onderliggende, gedeelde geest aanwezig? Welk werk zagen ze eerst van elkaar? Zijn er raakpunten van formele of inhoudelijke aard? Zijn ze telkens de eerste toeschouwer van elkaars werk?
In deze editie van de tentoonstellingsreeks Affiniteiten richten we opnieuw de blik zonder verpinken op resonanties in het oeuvre van twee kunstenaarskoppels die samen leven maar niet samen werken. Ditmaal verzamelden we werken uit de ateliers, depots en persoonlijke collecties van Charline Tyberghein (°1993, Antwerpen) en Dennis Tyfus (°1979, Antwerpen) en die van Elly Strik (°1961, Den Haag) en Koen Theys (°1963, Ukkel). Geduldige en geobsedeerde werken die anders voor altijd onbekend waren gebleven voor elkaar.
Tweemaal voor en achter leiden de dans; een tafel, misschien voor een paar. De stroman met twee gezichten loert over zijn schouder, de tocht blaast het hout tot boom terug. Geen windhaan hier, wel spiegelbeelden en dubbelgangers die elkaar schragen. De mond van de geliefde mag gekust worden, een wijde blik vol woestheid in volle beweging tevoorschijn getekend. Dan vier op een rij. “Uit één maak tien,” zegt Goethe, een echo. De lijn herhalen tot ze overgaat in de ander, een ritueel om jong te blijven, maar niet alleen. Wat volgt verbergt voor altijd de eerste strook. Verstopt achter jaloezieën, het afgekeurde werk in het vizier. De herkenning gebeurt tussen de lijnen, hangt in de lucht. Dan trapje op, denk aan jezelf, laat je leiden door de onzichtbare hand. Samenleven wordt er beter van, wordt gezegd. Een dubbeldate, geen oog blijft droog. Beneden maakt het goud zichtbaar wat de hand slechts voelen kan, hetzelfde lied in een andere toonaard. Golvende voeten in een minimale spreidstand tussen wat komen zou en zal, stap voor stap de benen losgewerkt. Het stilleven een overvloed, iteratie op ooghoogte van parels en mieren, een portret van tijd. Je zoekt contact met een verborgen blik. Dezelfde persoon in een andere dimensie, de herhaling van een enkele handeling, op leven en dood. De as absorbeert je oog naar het punt.
De momenten “ervoor” als een dagboek, niet louter inhoudstafels; de cadans van details die een eigen leven leiden, als je wil, maar ook: een geheel. Hier wordt in serie gedacht. Venus naast de spiegel, de zilveren gloed een herhaling die het lichaam voelt, de ruimte ingenomen door plaats gemaakt. Wat we niet zien is nog magischer dan wat we aanschouwen. De natte neus grijnst eenzaam door een bres, doet z’n best. Geduld hebben. De directheid van de ontluikende praktijk, om op afstand van te genieten. Je weet meer nu. De andere hand omarmt een hoek, je bent alomtegenwoordig. Tweelingen worden tweezamer, hoe beter je kijkt hoe harder je gezien wordt. Je staat ervoor, je verdwijnt erin, de beweging vastgelegd. De geest dwaalt af door lijnen vol melodie. Je kijkt ervan op, het onzichtbare tweemaal verdubbeld, eigenbelang tot kitsch herleid. De afstand ademt hardnekkig gefluister droog je oor in.
Hun aanblik geeft de engelen sterkte, van zweet naar tranen en weer terug. Uit de verzameling duikt een beeld op, elk deel draagt in zich de mogelijkheid van het geheel. Een melancholische waarschuwing over het verstrijken van de tijd, een stille choreografie van het vergankelijke.
Een reeks beelden over beelden. Finaal, de armen der wet een ophoping machtelozen, gelukkig maar. Vive l’amour!
Jan Matthé
Met dank aan de kunstenaars, All Printing Services, Judith Ammann, Tamara Beheydt, Ruben Boeren, Dirk Cools, Diane Hennebert, Onno Hesselink, Antony Hudek, KETELEER Gallery, Hannelore Mattheus, Ria Pacquée, Wim Waumans, Gallery Sofie Van de Velde, Tim Van Laere Gallery, Vidi-Square, Ken Wastyn en Pascal Willekens.
LLS Paleis wordt ondersteund door de Vlaamse overheid.
[EN]
Affiniteiten#3 is the third installment of the annual exhibition project on artist couples who live but do not work together. In this series, LLS Paleis wants to view Belgian art through the prism of the love tandem by researching and showing artistic resonances. The exhibition aims to answer questions such as: In which works do the artists most explicitly experience the artistic encounter between them? To what extent does an underlying, shared spirit exist? Which work of the other did they first see? Do they have anything in common in terms of form or content? Are they always the first viewers of each other’s work?
In this edition of the exhibition series Affiniteiten [Affinities], we once again turn our unblinking gaze to resonances in the oeuvres of two artist couples who live but do not work together. This time we selected works from the studios, depots and personal collections of Charline Tyberghein (°1993, Antwerp) and Dennis Tyfus (°1979, Antwerp) on the one hand, and Elly Strik (°1961, The Hague) and Koen Theys (°1963, Uccle) on the other. Patient and obsessed works that would have otherwise remained unknown to each other forever.
Both sides lead the dance twice; a table, perhaps for a couple. The two-faced stooge spies over his shoulder, draft blowing wood back into tree. No weathercocks here, but mirrors and doubles buoying each other. The mouth of the beloved may be kissed, a wide savage look drawn forth in full swing. Then, four in a row. “From one, make ten,” Goethe says, an echo. To repeat a line until it passes into the other, a ritual for staying young, but not alone. The first stroke, forever concealed by what ensues. Hidden behind blinds, rejected work in sight. Recognition takes place between the lines, up in the air. Then, up the stairs, mind yourself, let the invisible hand guide you. Living together would benefit from it, they say. A double date, no tearless eyes. Below, gold demonstrates what hands would feel, the same song in a different key. Wavy feet minimally spread between what would and will, loose legs step by step. The abundance of still-lifes, an eye-level iteration of pearls and ants, a portrait of time. You make contact with a secret glance. The same person in another dimension, the life-and-death repetition of a single act. Ashes absorb your eyes to a point.
The moments “before” diary-like, not mere contents; the cadence of details leading a life of their own, if you like, or else: a whole. Thinking is serial here. Venus next to the mirror, the silver glow a repetition bodies feel, space taken by place made. What we don’t see is even more magical than what we behold. Lonely, the wet nose grins through a hole, tries its best. Be patient. The directness of a budding practice, to be enjoyed from a distance. You know more now. The other hand embraces a corner, you’re omnipresent. Twins become twosome (they become theys); the closer you look, the more you are seen. You stand before it, you vanish into it, movement captured. Minds astray by melodious lines. You wonder, the invisible doubled twice, self-interest reduced to kitsch. Distance breathes persistent whispers straight into your ear.
The sight of them gives strength to the angels, from sweat to tears and back again. An image emerges from the collection, each part carrying the whole. A melancholic warning about the passage of time, a silent choreography of transience. A series of images on images. To cap it off, the strong arms of the law a powerless pile, and fortunately so. Vive l’amour!
Jan Matthé
Translation: Sis Matthé
With thanks to the artists, All Printing Services, Judith Ammann, Tamara Beheydt, Ruben Boeren, Dirk Cools, Diane Hennebert, Onno Hesselink, Antony Hudek, KETELEER Gallery, Hannelore Mattheus, Ria Pacquée, Wim Waumans, Gallery Sofie Van de Velde, Tim Van Laere Gallery, Vidi-Square, Ken Wastyn and Pascal Willekens.
LLS Paleis is supported by the Flemish government.