NEL AERTS > < VAAST COLSON, Marie José Burki * Mitja Tušek
Affiniteiten#1
28.10.2018 — 02.12.2018
Affiniteiten is een jaarlijks terugkerend tentoonstellingsproject over kunstenaarskoppels die samen leven maar niet samen werken.
Affiniteiten est un projet d’expositions annuelles sur des couples d’artistes qui vivent ensemble mais travaillent séparément.
Affiniteiten ist ein sich jährlich wiederholendes Ausstellungsprojekt zu Künstlerpaaren, die zusammen leben, aber nicht zusammen arbeiten.
Affiniteiten is an annual exhibition project on artist couples who live but do not work together.
NL
Affiniteiten is een jaarlijks terugkerend tentoonstellingsproject over kunstenaarskoppels die samen leven maar niet samen werken. De titel verwijst naar een verwantschap of overeenkomst waardoor personen zich tot elkaar aangetrokken voelen en naar ‘de geneigdheid tot het vormen van verbindingen door van elkaar verschillende soorten’ uit de chemie. Voor deze reeks tentoonstellingen, die Belgische kunst wil bekijken door het prisma van de liefdestandem, werd vertrokken vanuit vragen als: In welke werken ervaren de kunstenaars de artistieke ontmoeting tussen hen beiden het meest expliciet? Kan je bepaalde werken met elk van hen associëren? Wat is het favoriete werk van de ander? In welke mate is er een onderliggende, gedeelde geest aanwezig? Hoe verschillend wordt die uitgedrukt, en is daarbij de materiaalkeuze doorslaggevend? Zijn ze de eerste kijkers van elkaars werk?
Als compagnon de vie en collega-kunstenaar is de rol van de partner als klankbord onvermijdelijk. De tentoonstellingsreeks, waarvan dit de eerste editie is, beoogt de focus te leggen op de resonanties van dit uitdagende en delicate onderwerp. De keuze van de werken is het resultaat van verschillende gesprekken en ontmoetingen met Nel Aerts, Vaast Colson, Marie José Burki en Mitja Tušek, bij hen thuis, in hun respectievelijke ateliers en in LLS Paleis. Van elke kunstenaar is er werk te zien dat nooit eerder publiek getoond werd, vroege werken, nieuwe versies of anomalieën binnen het oeuvre.
De kunsthistorische blik begrijpt graag wie als eerste met iets begon, hoewel werken die later ontstaan even authentiek kunnen zijn. De geboorte van een wereld is te allen tijde mogelijk. Als maker van ficties is de kunstenaar een permanente dief. Terwijl voor de buitenstaander de beide anderen in een partnerschap zelden tegelijkertijd op dezelfde plaats staan, wordt hier gepoogd de taal van de sport buiten te houden en met handen en voeten een liefde te tonen vol en voor tegenstrijdigheden, in werk dat gaat over tijd, tussenmomenten en het schijnbaar onspectaculaire. Uiteindelijk is het de individuele kunstenaar die zich in de vuurlinie zet en het risico aangaat, los van een partner aan de zijlijn of een horde volgelingen in de wolken.
In Affiniteiten#1 gebeurt dat in de vouw van een rorschachtest, op de cadans van tranen en pis, als getuigenis en als voorgevoel, met gefragmenteerde lichamen, in de onmogelijkheid van woorden, in onuitgesproken gedeelde inspanningen, wijzend naar de maan, hangend in de lucht, onder tafels en onder klasgenoten, met platonische verwijzingen naar al dan niet geadopteerde apen, door honden, door kangoeroes en giraffes, katten en ratten, door kaarsen onderbelicht, in het gezelschap van vrije geesten en beste vrienden, in boodschappen uit de buurt, tijdens het kaarten, achter de klap, met drinkvrienden, aan beide zijden van de medaille en bij het weerklinken van valse noten. Wat hier plaatsvindt is geen debat over een idee, maar een poëtische groepering van materiële werken die gemaakt zijn op aarde, tussen hemel en hel, paradoxaal en absurd. Tastbare, achtergelaten sporen die gelinkt kunnen worden aan een collectieve herinnering aan verleden en toekomst, menselijke gebaren op het kruispunt van miserie en extase. Hier wordt plaats gecreëerd en gelaten. We’re in it together, you’re in it alone. Muziek!
Jan Matthé, oktober 2018
EN
Affiniteiten [Affinities] is an annual exhibition project on artist couples who live but do not work together. The title refers to a connection, relationship or likeness through which people feel attracted to each other and to ‘the tendency to form bonds by compounds of unlike composition’ from chemistry. This series, which views Belgian art through the prism of the love tandem, arose from questions such as: In which works do the artists most explicitly experience the artistic encounter between them? Can you associate certain works with each of them? Which is the other’s favourite work? To what extent does an underlying, shared spirit exist? How differently is it expressed, and does the choice of material play a decisive role? Are they the first viewers of each other’s work?
As compagnon de vie and fellow artist, the role of the partner as a sounding board is inevitable. The series, of which this is the first part, aims to focus on the resonances of this provocative and delicate subject. The choice of works is the result of several conversations and encounters with Nel Aerts, Vaast Colson, Marie José Burki and Mitja Tušek, at their homes, in their respective studios and at LLS Paleis. For each artist, we show previously unseen or early works, new iterations or anomalies in their oeuvre.
The art-historical gaze demands a clarity of conception, although later works can be just as authentic. The birth of a world is possible at all times. As a maker of fictions, the artist is a permanent thief. Whilst for the outsider the individuals in a partnership rarely occupy the same position simultaneously, we attempt to keep out the vocabulary of competitive sports and show a hand-and-foot love of contradictions, full of contradictions, in work that speaks of time, intermediate moments and the seemingly unspectacular. In the end, it is the individual artist who positions him- or herself in the line of fire and takes the risk, regardless of a partner on the sidelines or a horde of ecstatic devotees.
In Affiniteiten#1 this happens in the fold of a Rorschach test; to the beat of tears and piss; as testimony and as premonition; with fragmented bodies; in the impossibility of words; in unspoken, shared efforts; by pointing to the moon; in the air; under tables and among classmates; with platonic references to whether or not adopted monkeys; through kangaroos and giraffes, cats and rats; through underexposed candles; in the company of free spirits and best friends; in messages from around; during a card game; in back talk; with drinking buddies; on both sides of the coin; and at the sound of false nuts. What takes place here is not a debate on an idea, but a poetic grouping of material works made on earth, between heaven and hell, paradoxical and absurd. Tangible traces, left behind and linkable to a collective memory of past and future, human gestures at the crossroads of misery and ecstasy. Room is made and left here. We’re in it together, you’re in it alone. Music, please!
Jan Matthé, October 2018
Translation by Sis Matthé
With thanks to Allon Kaye
With the support of the Flemish government and the Sympathisanten of LLS
Sponsored by Duvel Moortgat and Sampa Tea Company
With thanks to Dora Brams, Bram Denkens, Oscar Hugal, Ulrike Lindmayr, Jan Matthé, Sis Matthé, Ria Pacquée, Jan Van den Bosch, Ken Wastyn, Pascal Willekens (Vidi Square) and the lenders, Micheline Maes & Luc Matthys, PLUS-ONE Gallery, Albert Baronian and All Printing Services Antwerpen.