Francis Schmetz – ” Tout a été fait, sauf par toi “
15.09.2024 — 27.10.2024
FR
“ Tout a été fait, sauf par toi ”
Cette maxime, écrite au début d’un carnet d’esquisses et de notes, nous fait bien comprendre le travail de Francis Schmetz.
Oui, tout a été fait en art, soi-disant, mais cela doit-il être un problème pour l’artiste d’aujourd’hui ? Francis Schmetz travaille avec une ardeur et une persévérance exemplaire, il empile dessins sur dessins, photocopies de textes sur textes personnels.
Il passe du noir le plus noir au rouge le plus fougueux, puis au bleu le plus profond, en intercalant dessins, parfois fluides, parfois faits de lignes précises.
Tout est d’une intensité vitale, quoique de temps en temps l’ennuis le guette : ‹‹Langeweile, Zeit Todschlagen, Lebesmüde››. L’extase cotie le désespoir.
La forme est toujours directe, comme jetée sur le papier. Parfois ce sont des lignes claires, parfois des gribouillis sauvages, ce qui n’est pas nécessairement une contradiction ; d’une part il y a le besoin urgent de réagir, de s’exprimer sans contrainte, d’autre part des moments de sérénité qui permettent de tracer des lignes pures ou des géométries toutes simples.
Anny DE DECKER – nov.07
NL
“ Tout a été fait, sauf par toi ”
Deze spreuk, geschreven aan het begin van een boek met schetsen en aantekeningen/een schetsboek met aantekeningen, geeft ons een goed inzicht in het werk van Francis Schmetz.
Ja, alles is al gedaan in de kunst, zogezegd, maar moet dat een probleem zijn voor de kunstenaar van vandaag? Francis Schmetz werkt met voorbeeldige ijver en volharding, hij stapelt tekening na tekening op, fotokopieën van teksten op persoonlijke teksten.
Hij gaat van het zwartste zwart naar het felste rood, dan naar het diepste blauw, met daartussen tekeningen, soms vloeiend, soms gemaakt van precieze lijnen.
Alles is van een vitale intensiteit, hoewel van tijd tot tijd verveling kan toeslaan: “Langeweile, Zeit Todschlagen, Lebesmüde”. Extase ontmoet wanhoop.
De vorm is altijd direct, lijkt te zijn gegooid op het papier. Soms zijn het duidelijke lijnen, soms wilde krabbels, wat niet noodzakelijkerwijs een tegenstrijdigheid is; enerzijds is er de dringende behoefte om te reageren, om zichzelf uit te drukken zonder dwang, en anderzijds zijn er momenten van sereniteit die het mogelijk maken om pure lijnen of eenvoudige geometrieën te tekenen.
Anny DE DECKER – nov.07
EN
“ Tout a été fait, sauf par toi ”
This maxim, written at the beginning of a sketchbook filled with notes, gives us a good understanding of Francis Schmetz’s work.
Yes, everything has been done in art, supposedly, but should that be a problem for today’s artist? Francis Schmetz works with exemplary ardour and perseverance, piling up drawing after drawing, photocopies of texts on personal texts.
He goes from the blackest black to the fiercest red, then to the deepest blue, between drawings, sometimes fluid, sometimes made of precise lines.
Everything is of a vital intensity, although from time to time boredom lurks: “Langeweile, Zeit Todschlagen, Lebesmüde”. Ecstasy meets despair.
The form is always direct, as if thrown onto paper. Sometimes they are clear lines, sometimes wild scribbles, which is not necessarily a contradiction; on the one hand there is the urgent need to react, to express oneself without constraint, and on the other hand moments of serenity that allow pure lines or simple geometries to be drawn.
Anny DE DECKER – nov.07